We hebben veel routes op Fietslabyrint zodat iedereen zijn favoriet kan kiezen. Het is ons doel om over de hele wereld te filmen, maar omdat de wereld nogal groot is, kan het moeilijk zijn om dit allemaal alleen te doen. Daarom werken we soms samen met mensen die graag rond de wereld willen fietsen en filmen. Leonard heeft de meeste van onze routes in de VS, Canada en Zuid-Korea gefilmd, dus wie kan je beter vragen naar zijn fietservaringen voor Fietslabyrint?
"Ik was net klaar met studeren en was aan het rondreizen door Europa toen ik Ella (oprichter van Bike Labyrinth) ontmoette in een hostel in Bordeaux. Ella was op dat moment routes aan het filmen in Frankrijk en we raakten verbonden door technologie en onze interesse in de wereld. Ze vroeg me of ik wat routes in Noord-Amerika wilde filmen en zo is het allemaal begonnen."
"Ik heb een hele zomer gefilmd in de VS en Canada voor Fietslabyrint. Ik reisde rond met alle filmapparatuur en mijn fiets in mijn piepkleine auto (nou ja, piepklein voor Amerikaanse begrippen). Meestal filmde ik overdag zo'n 6 uur, reisde dan naar de volgende bestemming, ging eten, sliep in een hotel en deed het de volgende dag allemaal opnieuw. Het was geweldig om de VS op deze manier te zien en door alle verschillende staten te reizen."
"We hebben nu een GPS-systeem met een kaart waarop je precies kunt zien waar je moet fietsen en waar je moet stoppen voor een beslissingspunt of het einde van de route. Maar in die tijd gebruikten we hardcopy's van de kaart. Job maakte die kaarten nog steeds en hij stuurde ze de avond voordat ik die route ging fietsen naar me toe. Als ik op de volgende bestemming aankwam, zocht ik een plek waar ik deze kaarten kon uitprinten, zodat ik de volgende dag klaar was."
"Een van de engste momenten tijdens de reis was in Indianapolis, Indiana. Midden in het filmen van de route werd de lucht pikzwart en ging het tornado-alarm af. Ik moest snel beslissen om de route te stoppen en op te stijgen. Ik moest snel beslissen om de route te stoppen en in mijn auto te vertrekken in de hoop dat ik niet recht in de tornado zou rijden. Een paar weken later kwam ik terug om de route af te maken, dus als je Indianapolis op je Bike Labyrinth fietst, kun je het verschil zien.
Een andere keer toen ik aan het filmen was, stopte ik midden op de weg voor een beslissingspunt. Om het beslissingspunt soepel te laten verlopen in de software moet je een paar seconden wachten voordat je verder fietst. Toen ik deze keer stopte, werd een Canadese man in een auto achter me erg boos en wilde me niet passeren. Hij bleef maar toeteren en schreeuwen dat ik niet had moeten stoppen. Na een paar seconden had ik genoeg beeldmateriaal voor het beslissingspunt, dus kon ik aan de kant gaan. En natuurlijk werd het geluid uit de uiteindelijke montage gehaald."
"Ik heb er zo veel, maar een paar in het bijzonder zijn van de route door de Great Canyon. Ik liep over het pad terwijl ik de route filmde en voor me viel steeds een jongetje. Hij was zichtbaar gefrustreerd en veegde telkens zijn shirt af als het vies werd. Het was zo schattig om naar te kijken en het was moeilijk om stil te blijven terwijl ik filmde.
Een andere grappige ontmoeting was in Washington. Ik stond voor een rood licht te wachten en een man stak voor me de straat over. Terwijl hij liep, botste een auto tegen een andere auto achter me. Gelukkig mankeerde er niets aan de auto en de inzittenden, maar de reactie van de overstekende man was echt grappig. En ik had de reactie op film, dus die heb ik vaak afgespeeld als ik moest lachen."
"Deze steden zijn vooral autogericht en hebben geen respect of aandacht voor fietsers. Het kan best moeilijk zijn om je in deze steden veilig te verplaatsen of te fietsen. Vooral omdat ik af en toe moest stoppen voor de beslissingspunten. Maar het voordeel van een fiets is dat je wat meer om je heen kunt kijken en langzamer kunt rijden. Ik vond het erg leuk om op deze manier alle steden te leren kennen en veel meer te zien dan lopend."
"Dit was bijna een jaar nadat ik de routes in Noord-Amerika had gefilmd. Ella belde me met de vraag of ik zin had om in een week naar Zuid-Korea te gaan en daar wat routes te filmen. Natuurlijk zei ik ja. Tijdens deze week maakte ik me klaar om een aantal routes te filmen. Dit was heel anders dan Noord-Amerika. Niet alleen de cultuur was anders, ook de hele ervaring van het fietsen was anders. De Noord-Amerikaanse routes heb ik in de zomer gefilmd, terwijl Zuid-Korea in de winter werd gefilmd en het dus erg koud was. Om de kaart op het GPS-systeem te bewegen, moet je je handen gebruiken, dus fietsen met handschoenen was geen optie."
"Dat is een moeilijke vraag omdat ik er zoveel heb gefilmd en ze allemaal mooi vond. Maar de mooiste is toch wel Banff National Park rond Lake Louise in Canada. Dit is een prachtig meer en de route cirkelt eromheen zodat je kunt genieten van het uitzicht op het ongelooflijke turquoise water. Ik vond Vancouver ook erg mooi. Dit is een enorme stad en heeft drukke wegen en straten, maar rondom de stad heb je een prachtig uitzicht op de oceaan wat zorgt voor instant ontspanning."
Benieuwd naar de routes die we in dit artikel hebben besproken? Fiets ze nu op jouw Fietslabyrint met een abonnement of vraag onze gratis brochure aan voor meer informatie.